Met Ezra naar Oostende

Vandaag ben ik met Ezra weer eens naar Oostende (EBOS) gevlogen met de N2024. Wel leuk voor hem maar onderweg slaapt hij het grootste stuk. Mooi weer gehad. Midden Zeeland naar Oostende was totaal 40 minuten (incl. starten en landen).

Met de Cirrus naar Italië vanaf Rotterdam

Al lang over gehad maar nu is het eindelijk zover, voor het eerst zelf naar Italië vliegen. Een klant van me gaat mee naar de Snaidero keukenfabriek in Udine. Omdat het de eerste keer is dat ik zelf naar Italië vlieg heb ik Leo gevraagd (de instructeur die me ooit aan een brevet heeft geholpen) om mee te gaan.

Leo adviseert om IFR (dit wilt zeggen door ATC "gecontroleerd/geleid" vliegen i.p.v. op het zicht) over de Alpen heen te gaan. Zelf heb ik geen instrument rating, dus daarom heb ik ook Leo nodig. Ook is mijn kist niet IFR en daarom is besloten om met een gehuurde Cirrus SR22 te gaan. Via het Airwork forum heb ik van te voren ook wat advies ingewonnen, één van de forummers nam contact op met me en gaat als passagier achterin mee (heb namelijk plaatsen over in de Cirrus).

Het weer is prachtig in Nederland, maar bij de Meteo komen we er achter dat het in Italië wat minder is. Best grote gebieden met known icing (ijsvorming op het toestel). Deze Cirrus heeft de-icing aan boord, maar is niet FIKI (Flight Into Known Icing / legaal door known icing vliegen). Het is een vlucht van 4 uur, in 4 uur kan er nog een hoop veranderen en we vertrekken toch met een mogelijke tussenstop in Oostenrijk in het achterhoofd (als weer in Italië niet verbetert).

We vertrekken vanaf Rotterdam Zestienhoven, de Cirrus is daar gestationeerd en het is ook dichterbij voor zowel Leo als mijn klant. De Cirrus gaat echt als de brandweer, snel en ook nog eens erg makkelijk vliegen want er zit een hele handige AP (automatische piloot) op. Deze keer vlieg ik dus niet huisje boompje beestje maar geeft ATC instructies. Komt best onvoordelig uit zo, de route loopt een heel stuk om door Duitsland, balen want dat kost veel tijd en brandstof. Leo zegt dat we en-route misschien nog een paar legs mogen veranderen zodat we niet zo ver om hoeven te vliegen. Is wel te hopen (heb anders veel te weinig peut aan boord en moet eerder naar beneden om te tanken).

Eenmaal aan het kruisen (dus niet meer aan het klimmen) voelt Leo wat lichtjes trillen in de kist. Zelf heb ik het niet zo in de gaten, ben m`n eigen "oldtimer" Cessna gewend, daar trilt wel vaker wat. Motormanagement (echt super in zo`n Cirrus) geeft niets vreemds aan, maar Leo heeft er een akelig gevoel over. Leo vliegt heel vaak op deze Cirrus, dus hij kan het weten. We beslissen om een voorzorgslanding te maken en terug te keren naar Rotterdam.

Op Rotterdam aangekomen staat er een brandweerwagentje klaar als ik kom landen, maar er is natuurlijk niets aan de hand. M`n klant en ik gaan als een speer met de Saab naar Italië (heb nog nooit zo hard gereden). Onderweg horen we dat er niets met de Cirrus aan de hand was. Het neuswiel bleef draaien tijdens het kruisen, bij de klim stond het stil. Door het draaien van het neuswiel ging het trillen. Probleem was dus snel verholpen. Volgende keer beter.

Met de Cessna naar Seppe

Vandaag moest ik een kookplaat ophalen in Seppe (EHSE) van een klant die daar in de buurt woont, klant wilde gelijk even boven hun eigen huis vliegen. Geen probleem natuurlijk.