Afgelopen woensdag was het door het weer niet meer dan een kort, pragmatisch rondje geworden. Twee circuitjes rond het vliegveld, onder laaghangende bewolking. Functioneel, maar niet bepaald de reden waarom ik ooit begon met vliegen.
Gelukkig was het vandaag goed vliegbaar weer, maar ik moest werken tot vier uur `s middags. Bewolking op een comfortabele 1500ft en slechts 10 knopen crosswind.
Het kriebelde, maar de klok tikte richting sunset. Toen sloeg het geluk toe: een telefoontje van klant Rob, die akkoord gaf op de offerte voor zijn nieuwe keuken. Perfect moment voor een cruciale vraag: "Heb je vliegangst?"
Zijn "Nee" was het groene licht. Ik had mijn "slachtoffer" om mee te gaan vliegen, de ABM is immers te zwaar om alleen terug in de hangar te duwen.
Dus snel de showroom op slot, en richting het vliegveld. Een bestemming ver weg zat er niet meer in, dus werd het een "rondje om de kerk". Maar dat is tegenwoordig een serieuze missie voor mij geworden😊.
Ik plan nu van tevoren een kerk ergens in de regio, bij voorkeur eentje waar ik normaal gesproken nooit kom. "Beetje Man Bijt Hond" achtig zeg maar. De uitdaging? Er oldschool naartoe vliegen, zonder GPS, huisje boompje beestje. En als kers op de taart: een foto maken als bewijs.
Vandaag was de Apostel Petruskerk in Schoondijke aan de beurt. Een plaats waar ik eigenlijk nooit kom, al is het heel dichtbij. Ik wist het niet te liggen😮. Nou, vanaf vandaag dus wel.
Nou daar komt `t ie. De Rooms Katholieke kerk in Schoondijke heet de St. Petrus Apostel. Tijdens de oorlog (eind 1944) was de Katholieke kerk in Schoondijke verwoest (net als de rest van het dorp trouwens). In 1950 is de huidige kerk ingewijd en nog steeds in gebruik ook.
